بررسی سطح دفاع آنتی اکسیدان در مسمومیت تجربی با مولیبدنوم در خرگوش

معمولا استرس اکسیداتیو به عنوان یک عدم تعادل بین احیا کننده ها و اکسید کننده ها در سطح سلولی یا فردی تعریف می شود.هدف از این مطالعه بررسی استرس اکسیداتیو و سطح دفاع آنتی اکسیدانی با استفاده از پارامترهای ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (taa) و میزان مالون دی آلدهید (mda) و سرلوپلاسمین در خرگوش های مسموم شده با مولیبدنوم می باشد.مقادیر بدست آمده در خرگوش های مسموم شده با خرگوش های مسموم شده ی مربوط به گروه های دریافت کننده مس،ویتامین e و ویتامین c مقایسه می شوند تا نقش پیشگیرانه عوامل آنتی اکسیدانی مستقیم نظیر ویتامین e و ویتامین c و عوامل آنتی اکسیدانی غیر مستقیم نظیر مس مورد سنجش قرار گیرد. جهت انجام این کار 25 سر خرگوش بالغ به صورت تصادفی به 5 گروه 5 تایی تقسیم شدند. گروه اول شامل 5 سر خرگوش که تحت هیچگونه درمانی قرار نگرفتند به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند.گروه دوم شامل 5 سر خرگوش که روزانه تا ظهور علایم مسمومیت مولیبدات سدیم خوراکی به میزان mg/kg80 دریافت نمودند. گروه سوم شامل 5 سر خرگوش که علاوه بر دریافت مولیبدات سدیم خوراکی به میزان mg/kg80 به صورت همزمان سولفات مس به میزان 4 میلی گرم در 2 میلی لیتر آب به صورت خوراکی دریافت کردند.گروه چهارم شامل 5 سرخرگوش که علاوه بر دریافت مولیبدات سدیم به میزان mg/kg 80 به صورت خوراکی به صورت هم زمان روزانه ویتامین e به صورت خوراکی به میزان mg/kg 150 دریافت نمودند. گروه پنجم شامل 5 سر خرگوش که علاوه بر دریافت مولیبدات سدیم خوراکی به میزان mg/kg80 ، به صورت همزمان روزانه ویتامین c به میزان mg/kg 20 دریافت نمودند. نتایج این مطالعه پیرامون مسمومیت تجربی با مولیبدنوم درخرگوش نشان داد که مولیبدنوم به عنوان یک فاکتور استرس زا مطرح است چون سطح mda را بالاتر برده است ، ولی شاخص استرس(mda) در گروه هایی که ویتامین e و c دریافت کرده بودند کاهش پیدا کرد. همچنین سطح دفاع آنتی اکسیدانی تام (taa) در هیچ یک از گروه ها تغییری نسبت به گروه کنترل نشان نداد.